جاعل (اسم الله)

«جاعل»، از اسماى الهى به معناى ایجادکننده و تغییردهنده از حالتى به حالت دیگر آمده است.

در این آیات، جاعل به عنوان صفت خدا مورد نظر است:

• «وَإِذْ قَالَ رَبُّک لِلْمَلاَئِکةِ إِنِّی جَاعِلٌ فِی الأَرْضِ خَلِیفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِیهَا مَن یفْسِدُ فِیهَا..‌.». (سوره بقره/۳۰)
• «وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُک لِلنَّاسِ إِمَامًا..‌.». (سوره بقره/۱۲۴)
• «إِذْ قَالَ اللّهُ...وَجَاعِلُ الَّذِینَ اتَّبَعُوک...‌». (سوره آل عمران/۵۵)
• «وَإِنَّا لَجَاعِلُونَ مَا عَلَیهَا صَعِیدًا جُرُزًا». (سوره کهف/۸)
• «...اِنّا رادّوهُ اِلَیک وجاعِلوهُ مِنَ المُرسَلین». (سوره قصص/۷)
• «اَلحَمدُلِلّهِ فاطِرِ السَّموتِ والاَرضِ جاعِلِ المَلئِکةِ رُسُلاً اُولى اَجنِحَة مَثنى وثُلثَ ورُبعَ...‌». (سوره فاطر/۱)

پانویس

منابع

• فرهنگ قرآن، ج۹.